η θλιμμένη αγελάδα

Νίκου Μαρουλάκη, [Η θλιμμένη αγελάδα], από το βιβλίο του Ευγένιου Τριβιζά Ο ταύρος που έπαιζε πίπιζα

Ζούσε κάποτε στην Ισπεπονία ένας διάσημος ταυρομάχος, ο Ελ Πεπόλδο ντε Θαλούθας ντε Βερέγγας ντε Βεράντας. Ένα πρωινό δέχτηκε την επίσκεψη μιας πολύ θλιμμένης αγελάδας, της Αμαλασούνθας. Η συζήτηση μαζί της τον οδήγησε σε σοβαρές αποφάσεις που άλλαξαν ριζικά τη ζωή του.

ταν συμπαθητική, σεμνή και συνεσταλμένη αγελάδα. Φορούσε βέλο*, μαύρη κορδέλα πένθους γύρω από το λαιμό και έμοιαζε αφάνταστα δυστυχισμένη, λες κι ένα μεγάλο κι αβάσταχτο κακό την είχε βρει. Αναστέναξε βαθιά και από τα μάτια της στάζανε δάκρυα πόνου και απελπισίας (από το ένα μάτι στάζανε δάκρυα πόνου και από το άλλο δάκρυα απελπισίας). — Καλημέρα, κύριε ταυρομάχε, πρόφερε δειλά, ζητώ συγγνώμη που σας ενοχλώ και διακόπτω το πρωινό σας! — Μα τι λέτε, κυρία μου, αγελάδα μου, θέλω να πω. Περάστε! Καθίστε! Θα πάρετε κάτι; Τι να σας προσφέρω; Να σας προσφέρω μια μερίδα γρασίδι να το μηρυκάσετε; — Όχι, ευχαριστώ! Μου έχει κοπεί η όρεξη. Δε βάζω μπουκιά στο στόμα μου τώρα τελευταία! Ξέρετε ποια είμαι; — Ιδέα δεν έχω! — Είμαι η Αμαλασούνθα, η χήρα του ταύρου που σκοτώσατε προχτές στις ταυρομαχίες! — Μη μου πείτε! Σ' αυτό το σημείο η αγελάδα δεν μπόρεσε να συγκρατηθεί, την πήρε το παράπονο και άρχισε να κλαίει με αναφιλητά*. Σου ράγιζε την καρδιά το κλάμα της. — Γιατί μου το κάνατε αυτό, έλεγε ανάμεσα στους απανωτούς λυγμούς που την έπνιγαν. Γιατί τον σκοτώσατε; Ξέρετε τι καλός που ήταν; Τι εξαιρετικός ταύρος; Ποιος θα φροντίζει τώρα τα μοσχαράκια μας; Δε μου λέτε; Ποιος θα τα φροντίζει; Θα πάρουν τον κακό δρόμο! Κορνμπίφ* θα καταντήσουν! — Πόσα μοσχαράκια έχετε; — Τρία! — Να σας ζήσουν! Αλλά ξέρετε... — Είμαι τόσο δυστυχισμένη! Θέλω να δώσω ένα τέλος στη ζωή μου! Έτσι μου 'ρχεται να πάω σε κανένα χασάπη και να του πω: «Πάρε με, κάνε με ζαμπόν, κάνε με μπριζόλες να ησυχάσω!». Μουχουχού! Μουχουχού! — Ησυχάστε, κυρία μου! Ηρεμήστε! Μη μουγκανίζετε* έτσι! Σπαράζει η καρδιά μου να σας ακούω! Είπε ο Ελ Πεπόλδο κι απ' την ταραχή του άρχισε ν' αλείβει με μαρμελάδα το μανίκι του. —  Μουχουχού! Μουχουχού! —  Φτάνει! Σας παρακαλώ! —  Μουχουχού! Μουχουχού! Και το 'λεγε το ωροσκόπιο του! Ήταν Ταύρος ξέρετε — είχε γεννηθεί στον αστερισμό του Ταύρου! Το 'λεγε το ωροσκόπιο του: «Άμα συναντήσετε ταυρομάχο, οι προοπτικές δεν είναι καθόλου καλές. Αποφεύγετε τις αρένες! Το κόκκινο χρώμα θα σας φέρει γρουσουζιά». Έτσι έλεγε το ωροσκόπιο του! —  Λυπάμαι, κυρία μου! Ό,τι έγινε, έγινε! Θα ξαναφτιάξετε τη ζωή σας μ' έναν άλλον ταύρο! —  Εγώ μόνο τον Εβούλσιο αγαπούσα! —  Εβούλσιο; Είπατε Εβούλσιο; —  Ναι! —  Μα δεν ταυρομάχησα με τον Εβούλσιο προχτές. Έγινε μια αλλαγή την τελευταία στιγμή! Μονομάχησα μ' έναν άλλον ταύρο! —  Ω! Τι ευτυχία! Τι απίστευτη ευτυχία! Διάβασα στις εφημερίδες ότι ο ταυρομάχος σκότωσε τον ταύρο στο δεύτερο γύρο και νόμισα πως ήταν ο καλός μου! Δεν έμαθα για την αλλαγή! Πόσο χαίρομαι! Μου 'ρχεται να σας γλείψω τη μύτη από τη χαρά μου! —  Δε βαριέστε!... Αλλά ξέρετε... με τον Εβούλσιο θα ταυρομαχήσω σήμερα, και όχι να το παινευτώ, αλλά συνήθως νικάω! Τους κατατροπώνω εγώ τους ταύρους! Το χαμόγελο έσβησε από τη μουσούδα της Αμαλασούνθας. —  Μη μου το κάνετε αυτό, κύριε ταυρομάχε, μουγκάνισε με αγωνία. —  Πώς να μην το κάνω; Αυτή είναι η δουλειά μου! Πώς θα βγάζω αλλιώς λεφτά; Πώς θα αγοράζω παγωτά για να τρώω, και βεντάλιες για να χαρίζω στη δόνα Ροζίτα Ντολορές Μαμασίτα Μασουλίτα, την καλή μου; —  Μην το κάνετε αυτό! Σκεφτείτε τα μοσχαράκια μας που θα μείνουν ορφανά! Σας υπόσχομαι πως δε θα πεινάσετε ποτέ! Θα σας δίνω εγώ γάλα παχύ και θρεπτικό κάθε πρωί για να φτιάχνετε παγωτό και ο Εβούλσιος που είναι έξυπνος ταύρος, θα μάθει να παίζει πίπιζα! Θ' ανοίξουμε τσίρκο! Θα βγάζουμε με το τσουβάλι λεφτά. Εγώ θα κάθομαι στο ταμείο και θα γεμίζω το τσουβάλι. Η Αμαλασούνθα σώπασε. Περίμενε μ' αγωνία την απάντηση του ταυρομάχου. Ο Ελ Πεπόλδο απόμεινε για λίγο συλλογισμένος. Αναλογιζόταν το ρίγος των χειροκροτημάτων*! —  Εντάξει, είπε στο τέλος. Σύμφωνοι! Στο κάτω κάτω δεν είναι και τόσο ευγενική απασχόληση να σκοτώνεις ταύρους σε όλη σου τη ζωή! Έχω υπογράψει όμως συμβόλαιο. Πρέπει να βρω κάποια δικαιολογία για να μην ταυρομαχήσω! Δεν ξέρω τι να κάνω! Εσείς τι λέτε; —  Να κάνετε τον άρρωστο! Ο αγώνας θ' αναβληθεί! Μετά θ' αγοράσετε τον Εβούλσιο και θα βάλουμε μπροστά το σχέδιο μας! —  Πολύ καλή ιδέα! Είπε συγκινημένος ο ταυρομάχος. Αυτό θα κάνω! Ολέ! Και χωρίς να χάνει ώρα, έβγαλε τη στολή του, φόρεσε τις πιτζάμες του και ξάπλωσε στο κρεβάτι. * (το) βέλο: πέπλο, λεπτό ύφασμα στα γυναικεία καπέλα, που πέφτει μπροστά, στο πρόσωπο * με αναφιλητά (το αναφιλητό): με κλάμα και λυγμούς μαζί * (το) κορνμπίφ: κονσέρβα με βοδινό κρέας * μουγκανίζετε (μουγκανίζω): μουγκρίζετε * το ρίγος των χειροκροτημάτων: το ανατρίχιασμα, η μεγάλη συγκίνηση από τα χειροκροτήματα Ερωτήσεις - Δραστηριότητες:   Αν ήσαστε και σεις διάσημος ή διάσημη ταυρομάχος, ποια δικαιολογία θα βρίσκατε ώστε να αποφύγετε την ταυρομαχία; Ας πούμε, θα λέγατε ότι πιάστηκε η μέση σας ή ότι είχατε μπουγάδα και το κόκκινο πανί σάς ξέβαψε στο πλύσιμο; Να βρείτε μερικές έξυπνες δικαιολογίες. Να μετατρέψετε το κείμενο σε θεατρικό έργο. Να γράψετε ένα γράμμα στον Ευγένιο Τριβιζά, στη διεύθυνση: Νησί των Πυροτεχνημάτων. Ευγένιος Τριβιζάς  (Αθήνα 1946) Διδάσκει σε πανεπιστήμιο της Αγγλίας εγκληματολογία. Γράφει ποιήματα, ιστορίες, μυθιστορήματα, ποίηση και θεατρικά έργα για παιδιά. Το έργο του διακρίνεται για το χιούμορ, τη φαντασία και το λυρισμό του. Έργα του: Ο χιονάνθρωπος και το κορίτσι, Τα μαγικά μαξιλάρια (μυθιστορήματα). Το όνειρο του σκιάχτρου (θεατρικό). Τα τρία μικρά λυκάκια (παραμύθι) κ.ά. Σειρές:Ιστορίες από το Νησί των Πυροτεχνημάτων, Τα παραμύθια με τους αριθμούς, Η Χαρά και το Γκουντούν,Φρουτοπία κ.ά.

Μουσική και τραγούδια του Σταύρου Παπασταύρου από το έργο του Ευγένιου Τριβιζά "Ο Ταύρος που Έπαιζε Πίπιζα", που ανέβηκε στο Θέατρο Ακάδημος το 2010 από τον θίασο "Μίμηση Πράξης", σε σκηνοθεσία Παναγιώτη Σερεφίδη, σκηνικά-κοστούμια Άννας Μαχαιριανάκη και χορογραφίες Γεωργίας Γιατράκου.

Στην παράσταση έλαβαν μέρος οι ηθοποιοί: Αργυρώ Βούρου, Κωνσταντίνος Πέτρου, Σωτήρης Χατζηνικολάου, Μαρία Δρακοπούλου, Ιγνάτιος Αξής, Μιχάλης Καλιότσος και Παναγιώτης Σερεφίδης.

1. Έναρξη - ορχηστρικό
2. Το τραγούδι του γλύπτη
3. Μουχουχού μουχουχού
4. Καλημέρα, ελπίδα!
5. Είμαι κάτι άλλο
6. Εγώ, η άμοιρη εγώ!
7. Στην Παμπλόνα ένα πρωί
8. Ο Ταύρος Εβούλσιος
9. Τρία μοσχαράκια
10. Λ' αμούουουουουρ!
11. Φινάλε (ορχηστρικό)

Παραδοσιακά μουσικά όργανα – Πίπιζα