κλικ στην εικόνα για να μεταφερθείς στο ψηφιακό σχολείο
το ηφαιστειακό τόξο του Αιγαίου
Λιανοτράγουδα | |||
| |||
*(το) πουρνό: το πρωί * όντε: όταν * μετανέβη (μετανεβαίνω): ξανανέβηκε ψηλά * α: αν * τ' άστρη (= τα άστρη): τα άστρα * να 'ρχουμου: να ερχόμουν
![]() ![]()
Σπύρου Καρδαμάκη, [«Όντε σ' εγέννο η μάνα σου, ο ήλιος εκατέβη»]
|
Kεφάλαιο 21ο
|
Πολλές φορές κοντά στις εκβολές των ποταμών δημιουργούνται ρηχές περιοχές, στις οποίες ανακατεύονται γλυκό και θαλασσινό νερό, οι λιμνοθάλασσες. Η γνωστότερη είναι του Μεσολογγίου, που σχηματίζεται στις εκβολές του Αχελώου ποταμού.
Η λιμνοθάλασσα αυτή αποτελεί ένα από τα πλουσιότερα ελληνικά ιχθυοτροφεία. Οι κάτοικοι της περιοχής με καλαμωτές εκτρέφουν κέφαλους, λαυράκια και τσιπούρες, είναι δε γνωστή και για το αυγοτάραχο που παράγεται από τους κέφαλους.
|
![]() | Γεωγραφικό γλωσσάριο Έλος: περιοχή με στάσιμα και θολά νερά Πανίδα: όλα τα ζώα που ζουν σε μια περιοχή Παραλίμνια βλάστηση: η βλάστηση που υπάρχει γύρω από μια λίμνη Χλωρίδα:όλα τα φυτά που υπάρχουν σε μια περιοχή
κλικ εδώ για να μάθεις περισσότερα για τη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου
|
Αν όλα τα παιδιά της γης πιάναν γερά τα χέρια κορίτσια, αγόρια στη σειρά και στήνανε χορό, ο κύκλος θα γινότανε πολύ πολύ μεγάλος κι ολόκληρη τη γη μας θ’ αγκάλιαζε θαρρώ. Αν όλα τα παιδιά της γης φώναζαν τους μεγάλους κι αφήναν τα γραφεία τους και μπαίναν στον χορό, ο κύκλος θα γινότανε | ακόμα πιο μεγάλος και δυο φορές τη γη μας θ’ αγκάλιαζε θαρρώ. Θα ’ρχόνταν τότε τα πουλιά, θα ’ρχόνταν τα λουλούδια, θα ’ρχότανε κι η Άνοιξη να μπει μες στον χορό κι ο κύκλος θα γινότανε ακόμα πιο μεγάλος και τρεις φορές τη γη μας θ’ αγκάλιαζε θαρρώ.
στίχοι: Γ. Ρίτσος
|
Τα μικρά παιδιά Τα μικρά παιδιά, τα μικρά παιδιά, που κρατούνε στο χέρι τους σαν τον ήλιο τον χάρτινο τις ελπίδες μας... Τα μικρά παιδιά, τα μικρά παιδιά, που μπερδεύουν τα λόγια τους, που μιλούν με νοήματα στα παιχνίδια τους. Μες σε κήπους και χώματα με λουλούδια ή λάσπη έναν κόσμο ζουν, τον πιο όμορφο. Τα μικρά παιδιά, |
τα μικρά παιδιά
Ένα φύλλο ή μια μέλισσα,που κρατούνε στο χέρι τους σαν τον ήλιο το χάρτινο τις ελπίδες μας... ένα τόπι ή μια βέργα γίνονται αυτοκίνητα, χαρά, κόσμος, ζωή. Τα μικρά παιδιά, τα μικρά παιδιά, που κρατούνε στο χέρι τους σαν τον ήλιο τον χάρτινο τις ελπίδες μας... | Δυο κουτιά σπίρτων γίνηκαν ο σταθμός και τα τρένα, που μπορούνε να φτάσουνε στην άκρη της γης. Τα μικρά παιδιά, τα μικρά παιδιά που κρατούνε στο χέρι τους σαν τον ήλιο τον χάρτινο τις ελπίδες μας...
στίχοι και μουσική: Αρλέτα
|
Μια βραδιά στο Πόρτο Λίλι, στα δρομάκια τα παλιά αντηχήσανε κιθάρες, μαντολίνα και βιολιά. Κι όλοι οι παιδικοί μου φίλοι μια βραδιά στο Πόρτο Λίλι Κάνανε μαζί βαρκάδα στη μεγάλη φεγγαράδα. Μια βραδιά στο Πόρτο Λίλι, μια ζεστή, γλυκιά βραδιά |
έτρεξα στην προκυμαία
να φωνάξω τα παιδιά.
Κι όλοι οι παιδικοί μου φίλοι
μια βραδιά στο Πόρτο Λίλι γίνανε άστρα και μπαλόνια, τρεχαντήρια και τριζόνια.
Μια βραδιά στο Πόρτο Λίλι,
στα δρομάκια τα παλιά αντηχήσανε κιθάρες, μαντολίνα και βιολιά.
στίχοι: Μ. Κριεζή
|
![]() |